ر دنیای امروزی با استفاده از فرآیند مدل‌سازی آماری می‌‌توان پدیده‌‏های طبیعی را جهت تحلیل و پیش‌‏بینی اتفاقات مورد
بررسی، بکار برد. دﺭ ﺑﺴﻴﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺭﻭﺵ‌ﻫﺎﯼ ﻣﺪﻝ‌ﺳﺎﺯﯼ ﺁﺏ‌ﺷﻨﺎﺳﯽ ﺍﺯ ﺍﻃﻼﻋﺎﺕ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺑﻪ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻭﺟﻪ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻧﻤﯽ‌‌ﺷﻮد به این دلیل که مدﻝ‌‌ﻫﺎﯼ ﺁﺏ‌ﺷﻨﺎﺳﯽ فرﺍﻳﻨﺪﻫﺎﯼ ﻣﺤﻴﻄﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻃﻴﻒ ﻭﺳﻴﻌﯽ ‏نشاﻥ ﻣﯽ‌ﺩﻫﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺍﻓﺰﺍﻳﺶ ﭘﻴﭽﻴﺪﮔﯽ ﻣﺪﻝ می‌‌شود. در هنگام پیش‌بینی به طور مشخص پارامترها بر عملکرد مدل‌های آماری تاثیر می‌‌گذارند. وجود عدم قطعیت در بسیاری از مسائل ارزیابی ریسک در پارامترها منجر به عدم قطعیت در پیش‌بینی‌های مدل می‌‌شود. تحلیل حساسیت کلی ابزاری است که برای نشان‌دادن عدم قطعیت استفاده می‌شود و در تصمیم‌گیری، ارزیابی ریسک، ساده‌سازی مدل‌ها و غیره کاربرد دارد. دو روش تحلیل حساسیت فاصله مینکوفسکی و تحلیل حساسیت منطقه‌ای روش‌هایی هستند که می‌‌توانند با یک مجموعه نمونه داده شده از جفت‌های ورودی - خروجی مدل کار کنند. یک تفاوت قابل توجه بین این دو روش آن است که تحلیل حساسیت فاصله مینکوفسکی، توزیع‌های خروجی را مشروط به مقادیر ورودی (پیشرو) تحلیل می‌‌کند در حالی که تحلیل حساسیت منطقه‌ای، توزیع‌های ورودی را مشروط به مقادیر خروجی تحلیل می‌کند (معکوس). در این مقاله به تعیین روابط روش‌های حساسیت کلی (فاصله مینکوفسکی و منطقه‌ای) پرداخته و نشان داده خواهد شد، هنگامی که تحلیل حساسیت منطقه ای بر توابع چگالی احتمالی متمرکز شود به سمت تحلیل حساسیت فاصله مینکوفسکی همگرا می‌شود. همچنین مشابه شاخص‌های حساسیت پیشرو می‌توان شاخص‌‎‏‌های حساسیت معکوس را به دست آورد. سرانجام به تحلیل حساسیت یک طرح ذخیره‌سازی آب با‏ استفاده از مدل های‌‌مد با ابعاد بالای خروجی‌های مدل پرداخته می‌شود.